میزان تحقق اهداف مهارت های زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان تحقق اهداف مهارت های زندگی دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان های استان تهران است، مهارت هایی که دانش آموزان طی گذراندن دوره ابتدایی از کتاب های درسی آموخته اند. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان پایه چهارم و پنجم با تعداد 191143 نفر و همچنین معلمان آنها با تعداد 5526 نفر بوده است. نمونه پژوهش شامل 1000 نفر دانش آموز دختر و پسر و 200 نفر معلم زن و مرد بود که با استفاده از برآورد حجم نمونه در طبقات و نیز نمونه گیری تخصیص نیمن محاسبه گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته روا و پایا استفاده شد. پس از جمع آوری ابزارها جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss و نیز آزمون های خی دو، t (تی) و ضریب توافق   cپیرسون استفاده شد. نتایج نشان دادنداهداف مهارت های زندگی در محورهای: تفکر خلاق، تصمیم گیری، ارتباطات اجتماعی، خود آگاهی، همدلی، ارتباط بین فردی، حل مسئله،  مقابله با هیجان و مقابله با استرس در دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان های استان تهران تحقق یافته است. بین پایه های تحصیلی چهارم و پنجم درزمینه مهارت های اساسی زندگی دانش آموزان رابطه معنی دار وجودنداشته و ازاین رو می توان گفت با ارتقای پایه های تحصیلی دانش آموزان از چهارم به پنجم مهارت زندگی آنها تغییرنمی کند.  بین نوع جنسیت درزمینه مهارت های اساسی زندگی دانش آموزان رابطه معنی دار وجودداشته و می توان اظهارنمود که دختران نسبت به پسران از مهارت های زندگی بیشتری برخوردارند. بین نوع منطقه جغرافیایی محل تحصیل درزمینه مهارت های اساسی زندگی دانش آموزان تفاوت  معنی دار وجودندارد؛ به عبارت دیگر نوع منطقه جغرافیایی محل تحصیل تأثیری در وضعیت کیفی مهارت های زندگی دانش آموزان ندارد. بین نظر معلمان با تأکید بر نوع مدرک تحصیلی در ارتباط با مهارت های اساسی زندگی دانش آموزان اختلاف معنی دار وجودندارد به عبارت دیگر در مقایسه میانگین های هر سطح نسبت به سایر سطوح و فقط در سطح مدرک فوق دیپلم نسبت به دو سطح دیگر، اختلاف بیشتری مشاهده شد لیکن این اختلاف معنی دار نمی باشد. درکل طبق نتایج به دست آمده مشخص شد که اهداف دوره ابتدایی به طور قابل قبولی مهارت های اساسی زندگی را در دانش آموزان تحقق بخشیده است.